Έχω μια εικόνα

Έχω μια εικόνα στο μυαλό μου

                                                   Μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα

χωρίς αρχή και τέλος                                                                           χωρίς ειρμό

 σαν τη σκέψη μου 

                                                                         

                                                                                       
       

                                                                                                             σαν τη ζωή μου

Αγαπούλα μ'ακους;
Λέττη Κοιλάκου
Εκδόσεις Δανιά

1 δεπτερόλεπτο

Είμαστε πάνω στις ράγες του τραίνου
                                         και τρέχουμε

Αν σταθούμε να κοιταξουμε 1 δεπτερόλεπτο -κάτω-
                                                                                       ζαλιζόμαστε

 -πρέπει απλά να συνεχίσουμε να τρέχουμε.

Η ΠΟΡΕΙΑ

Πρέπει να βαδίζω γρήγορα δίχως σταματημό
Να αποφασίζω αμέσως την κατεύθυνσή μου
Και να μην διστάζω στο δρόμο
Να βρίσκω σημεία άδεια
Όχι πολυσύχναστα μέρη
Τα πόδια μου ασταμάτητα
Να μην πανικοβληθώ
Αλλιώς η βόμβα θα σκάσει
Ποιος την έβαλε κι εγώ δεν κατάλαβα τίποτα
Την ώρα που κοιμόμουν μάλλον
Ας πάω δεξιά
Να ναι στα πλευρά ή στον θώρακα
Τέλος πάντων δεν πρέπει να σταματήσω

 Όχι πολυκοσμίες
Ούτε χαιρετισμούς και συζητήσεις με κανέναν
Ανακόπτουν την πορεία
Αριστερά γρήγορα
Ούτε ωραίες κοπελιές να κοιτάζω
Μπορεί να ξεχαστώ
Πάλι αριστερά
Αρχίζω και κουράζομαι

 Πως θα αντέξω
Πως;
Να βρώ ευθεία
Γρήγορα
Μήπως να κάτσω
Όχι ποτέ
Λίγο, ίσως να μην γίνει τίποτα
Τέσσερις ώρες περπατάω
Ας πάω λίγο πιο αργά
Ωραία έχω περισσότερες δυνάμεις έτσι
Μήπως είναι στο μυαλό μου
Μήπως δεν γίνει τίποτα;
«Το καλό»
κρεοπωλείο
ρε που βρίσκουν αυτά τα ονόματα
παραλίγο ν’ αφεθώ
ωραία η παραλία
αλλά να μην πηγαίνω απ την άμμο θα κουραστώ
ας σταματήσω ένα δευτερόλεπτο
έτσι για δοκιμή
κι αν;
κι αν σκάσει;
Μ’ αρέσει η ζωή μου, περπάτα
Δεν ξέρω που βρίσκομαι
Η αναπνοή μου δυσκολεύει σιγά σιγά
Αγχώνομαι, φοβάμαι, ιδρώνω, διψάω, κατουριέμαι, κουράζομαι, πεινάω, νυστάζω, πονάω, κλαίω, φωνάζω, ουρλιάζω, τρέχω, ζαλίζομαι, κρυώνω, φωνάζω, ουρλιάζω, τρελαίνομαι
Σταμάτα
Όχι τρέχα
Θα σταματήσω κι ας σκοτωθώ
Τρέχα
Θα πέσω στην άμμο κι ας σκάσει η κωλοβόμβα
Να σκοτωθώ μόνος μου χωρίς να σκοτώσω κανένα
Τώρα
Όχι τρέχα
Τώρα ρε
Όχι
Δεν μπορώ άλλο το μαρτύριο
Πέφτω
Βρίσκομαι στην άμμο
Ακίνητος
Περνάνε δυό λεπτά
Τίποτα
Ανοίγω τα μάθια μου
Τίποτα
Ευτυχώς παναγία μου
Φώτα αστράφτουν γύρω μου
Θα ονειρεύομαι μάλλον
Ας κοιμηθώ

 




 Τρεις ώρες πριν στο κρεοπωλείο «Το καλό», ο έμπορας συζητά με έναν πελάτη.
-τον είδες αυτόν που πέρασε απ’ έξω;
-ναι τι είναι αυτός;
-ολότρελος. Ξυπνάει το πρωι και τρέχει μέχρι το βράδυ και πάει και κοιμάται στην παραλία.
-πυροβολημένο δηλ.
-ναι το κακόμοιρο το Στελάκι. Κατά τις οχτώ πέρνα απ’ την παραλία να τον δεις. Στέκονται οι τουρίστες και τον παίρνουν φωτογραφία. Αφού εδώ οι αλήτες έχουν βρεί τον τόπο που πάει και πέφτει κι έχουν στήσει ολόκληρη επιχείρηση. Λοιπόν, πόσα κιλά αρνί θες;
-δυό.
-ωραία. 

Εικονογράφηση ποιήματος του  carnellio coop   (c.c.)  με τίτλο '' Η ΠΟΡΕΙΑ'' http://torpila.blogspot.com/2009/02/blog-post_22.html                    
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/