Ένα Επεισόδιο

Πριν απο μερικά χρόνια που υπηρετούσα στο Στρατό, φορούσα προβλεπέ την παραλλαγή, 
τις αρβύλες (γυαλισμένες), το τζόκευ, κι έπαιρνα και τ' όπλο.
Έλεγα μάλιστα μερικές φορές :
-Μάλιστα κύριε Λοχαγέ!
-Μάλιστα κύριε Ανθυπασπιστά!
-Μάλιστα!
Λίγο αργότερα όμως , όταν σε μια αναφορά άκουσα κάτι πιο ηλίθιο απ'αυτά που ακούγονταν συνήθως, έβαλα τα γέλια, απάνω στη γραμμή. Κεραυνοβολήθηκα βέβαια ακαριαία απο φωνές
ανακατεμένες με σάλια, ευτυχώς ήμουν άκρη άκρη.
Πληγώθηκα, δε λέω.
Το μεσημέρι όμως ο κύριος Ανθυπασπιστής στο γραφείο του με ρωτούσε με γλυκειά φωνή για την οικογένεια μου, τις σπουδές μου και τα σχέδια μου όταν θα απολυόμουνα.
Φοβήθηκε μάλλον μην αυτοκτονήσω το βράδυ στη σκοπιά για μια -όντως, εδώ που τα λέμε-
κουταμάρα.

Σε τέτοιο σημείο λοιπόν μας έχουν καταντήσει οι σχέσεις εξουσίας.
Μάλιστα . 

Ρωτήστε και το φίλο μου το Γερασιμίδη που ήταν μπροστά αν δε με πιστεύετε.

Εικονογράφηση ποιήματος του Χρήστου Ζάχου (χ.ζ) με τίτλο '' Ένα Επεισόδιο''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/