Η σούπα χ.ζ.2005

Νιώθω λίγο άσχημα , όπως ένα βράδυ πρίν απο καιρό στην Αθήνα
που περπατούσα ώρα πολλή σε δρόμους δίχως πεζοδρόμια και σπίτια ανάμεσα σε αυτοκίνητα μηχανές και φανάρια ψάχνοντας το
σπίτι ενος φίλου μου του Βασίλη χωρίς να έχω κοντά μου ούτε
ενα αστέρι να με οδηγεί μέσα στο χαμό ολόκληρο το βράδυ.

Γενικότερα, ευχαριστιέμαι περίπου μια στιγμή στις χίλιες.

(Έρχεται η σερβιτόρα)

 ''Ορίστε .Η σούπα είναι καλύτερη αν την αφήσετε λίγο να κρυώσει, κύριε''''Ευχαριστώ κοπελιά.''

Συνήθεις σκέψεις πάνω απο τη σούπα ,περιμένοντας την να κρυώσει :

-Τρέξε αυριο πρωί να βγάλεις εισιτήριο.
-Παράξενος ήχος της ξένης γλώσσας στο διπλανό τραπέζι.
-Αυτό το μωρό μου χαμογελάει μέσα απο το καρότσι.
Μυρωδιά φρέσκου χρώματος στον αέρα.

 -Φωνές στο κεφάλι μου.
-Ο δρόμος πρέπει να ακολουθηθεί ( δεν υπάρχει δρόμος )
-Σοφότατη συμβουλή : Περπάτημα στη θέση του τρεξίματος.
-Μια πεταλόυδα με τριγυρίζει.
-Η ανάσα μου.
-Ο υδρώτας μου.
-Η ασχήμια μου στον πρωινό καθρέφτη,
-Το κλάμα που τόσες φορές συγκρατήθηκε.
-Έξι μήνες ανήσυχος ύπνος.
-Το μαχαίρι που έχω φιλαγμένο κάτω απο το μαξιλάρι μου

 -Φόβος πάνω απο την πόλη.
17 Αυγούστου σε ξένη χώρα ,μακριά απο το σπίτι σου ( έχεις σπίτι;)
-Το αίμα που δε θα χύσω ποτέ.
-Η φρικτή ματιά σου.
-Το γδάρσιμο του ζώου το Πάσχα.
Ο λασπωμένος τάφος.
-Οι ήρωες που πιά μας αρνήθηκαν.
-Ο πίθηκος που μας κλείνει το μάτι.
Το όνειρο της αγελάδας.
Οι ξανθές και μελαχρινές μπύρες.
-Το πρ'ασινο στιλό μου μου που γράγει γράφει ακι τιποτα δεν του ξεφεύγει.

-Το τέλος που δεν ήρθε και το τέλος που 'θα ρθει.
-Εγώ.
-Εσύ.
-Το τώρα.
-Το μετά.
-Το πέρα.
-Τα μέρη που πήγα και τα μέρη που δεν θα πάω.

 -Το σκουλήκι που έχει αρχίσει ήδη να με τρώει...

###
(Μετά το πέρας του γεύματος, αφού η σούπα κρύωσε και φαγώθηκε.)

''Παρακαλώ.''
''Κρατήστε και το φιλοδώρημα δεσποινίς.
Η σούπα ήταν πραγματικά εξαιρετική.''










το ποιήμα γράφτηκε το 2005 ,απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/