''.....Στερήθηκα.Στερώ.Στερούμαι.''της Λέττης Κοιλάκου

‘’Πές μου την πρώτη λέξη που σου έρχεται στο μυαλό.’’

‘’Στέρηση.Στερήθηκα.Στερώ.Στερούμαι.’’

‘’Πες μου ποιους βλέπεις ; ‘’

‘’Είναι σκιές.Είναι οικογένεια.Είναι δεμένοι μεταξύ τους,κρατιούνται από το χέρι και χορεύουν.’’

‘’Εσύ που βρίσκεσαι ;’’

‘’Δίπλα τους,αλλά δε με βλεπουν.Περνάνε δίπλα μου και περνάνε μέσα από μένα.‘’

‘’Είσαι αόρατη ; ’’

‘’Όχι πάντα.Ξαφνικά γυρίζουν και με κοιτάζουν σαν να ήμουν πάντα εκεί. Κι είμαι πάντα σε λάθος μέρος.Κι είναι το βλέμμα τους επιτημητικό. ‘’

‘’ Ύστερα ; ’’

‘’Ύστερα ξεσπάνε σε γέλια και χάνονται.Γίνονται πάλι σκιές.’’

‘’ Και συ τι κάνεις ; ‘’

‘’Κουρνιάζω στη θέση μου και μένω να κοιτάω τους τοίχους που αρχίζουν να γέρνουν προς τα μέσα .’’

‘’Πές μου που βρίσκεσαι ; ‘’

‘’Στο μνήμα.Είναι μαρμάρινο,κρύο και στενό. ‘’

‘’Πές μου την τελευταία λέξη που σου έρχεται στο μυαλό.’’

‘’Πόνος.’’

Το κείμενο έχει γραφτεί απο την συγγραφέα Λέττη Κοιλάκου.

  Βρίσκεται στο της βιβλίο της με τίτλο ''Αγαπούλα Μ'ακους ;''

 

Βιβλία της ίδιας είναι τα εξής: 
 '' Αγαπούλα Μ'ακούς; ''  και '' Α-όπως ηδονή  '' που κυκλοφορούν απο τις εκδόσεις Δανιά.