Thursday, September 29, 2011

Η ΦΑΛΑΙΝΑ



Μια τεράστια φάλαινα βγήκε στην ακτή κι αργοπεθαίνει.
Μια τεράστια φάλαινα βρίσκεται νεκρή στην ακτή.
Πλήθος κόσμου φωτογραφίζει την πανέμορφη φάλαινα .
Κι αυτή κείτεται αδιάφορα δίχως να δίνει σημασία ,
στημένη σαν μοντέλο για τα ηδοννοβλεπτικά διαφράγματα 
των φωτογραφικών φακών .




 Κι ύστερα , διαμελίσανε τη φάλαινα σε μεγάλη αλυσίδα super market 
με πολλά υποκαταστήματα σ' όλο το βασίλειο.









 
 
Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' Η Φάλαινα ''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Monday, September 26, 2011

ΈΝΑΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ





Ως εδώ δεν τα ΄χω πάει κι άσχημα.

Έχω υψηλή θέση στην εταιρία και πληρώνομαι
αρκετά καλά, τους είμαι πια απαραίτητος.
Η γυναίκα μου μ' αγαπάει ,μεγαλώνει σωστά τα παιδιά 
και μαγειρεύει επίσης ωραία. Φρόντισε κι έχασε πάλι 
τα κιλά της εγκυμοσύνης , μόνο για μένα.
Στην πολυκατοικία με χαιρετάν όλοι με χαμόγελο
και για το αμάξι μου κάτω έχει πάντα χώρο.


Παίρνω άδεια δύο τρεις φορές το χρόνο και πηγαίνω στο χωριό,
μ'αρέσει να κάθομαι στον κήπο και να παίζω χαρτιά
στο καφενείο με τους παππούδες , είναι το χόμπι μου .
Τις κυριακές συνηθίζω να τρώω στο σπίτι των γονιών μου ,
η μητέρα μου μού έχει ακόμη τρομερή αδυναμία.
Τρώμε και μετά πίνουμε μαζί καφέ.




Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται κανείς
να κλέβει, να παίρνει ναρκωτικά, να πίνει ή να καταστρέφει
τη ζωή του και των γύρω του όπως ακούω συχνά να γίνεται στις ειδήσεις.
Η ζωή είναι στο χέρι σου , αρκεί να έχεις όρεξη να δουλέψεις.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά :




Με δουλειά , κέφι και όραμα μπορείς να πετύχεις ό,τι θελήσεις .















Εικονογράφηση ποιήματος του Χρήστου Ζάχου (χ.ζ) με τίτλο '' Ένας επιτυχημένος τύπος ''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

ΕΝΑΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ





 Πάλι θα τη βγάλω με ψωμοτύρι,δεν τα γράφουν πια.
Αλλά δεν πάνε όλοι στο διάολο.Απο τη στιγμή που αποφάσισα 
να φτάσω ως την άκρη ήταν γνωστά όλα αυτά.


Ίσως να μην έχει πια νόημα ,αλλά η γραμμή για μένα
έχει χαραχτεί μια για πάντα και δεν αλλάζω, τέλος.
Είμαι ο μυστήριος ,ο παράξενος,ο ναρκομανής
ή ο κλέφτης ,ανάλογα με το τι βολεύει κάθε φορά
τον καθένα.


 


Σημασία όμως έχει μόνο οτι δεν υπέκυψα.
Σε καμία πίεση , που δεν ήταν και λίγες.
''Λυπούμαστε κύριε, είμαστε υποχρεωμένοι απο το νόμο να....''
Να πάτε να γαμηθείτε.Αυτό είσαστε πρώτα απ' όλα υποχρεωμένοι.
''Με συγχωρείς, αλλά εσύ δεν αλλάζεις με τίποτα.Φεύγω.''
Να φύγεις . Κι εσύ.
Κοντά μου δέν θέλω άλλα βάρη.


Πού είχα βάλει εκείνα τα κομμάτια με το Μάρκο ;
Α, να. Πέστα ρε μάγκα, εσύ είσαι σωστός.


Αύριο θα βρέχει μάλλον, κι άλλη μέρα χωρίς ψάρεμα.
Δε βαριέσαι.
Αύριο ή μεθαύριο.


Για μένα δεν έχει καμία διαφορά.
















Εικονογράφηση ποιήματος του Χρήστου Ζάχου (χ.ζ) με τίτλο '' Ένας  αποτυχημένος τύπος ''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Wednesday, September 21, 2011

ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ




Καμιά φορά η ζωή ειναι ωραία . Και δίκαιη .
Σε λιγότερο απο 15 χρόνια έχω σχεδόν ότι ονειρευεται κάθε άνθρωπος.
Λόγω της αποφασιστικότητας και εξυπνάδας μου βέβαια - αλλά όπως και να 'χει δεν έκανα ποτέ το ακραίο.

Πόσοι σαν κι εμένα υπάρχουν στη χώρα;

Σαράντα ; Πενήντα ; δεν το πιστεύω.
Όπου πάω με ξέρουν όλοι.
Με γλείφουν και με παρακαλούν όλοι, και το ξέρω και το ξέρουν.
Και μου αρέσει. Γιατί κι αυτοί πολύ θα ήθελαν. Πολύ θα έλπιζαν.
Πολύ θα ευχόταν να είναι σαν και εμένα.

Κοίτα τους , καμιά φορά τους βλέπω και με πιάνει οίκτος.

Δουλεύουν σαν σκυλιά οι περισσότεροι, για ψίχουλα.
Μου 'ρχεται να τους δώσω τα ρούχα μου ή το ρολόι μου , 
ή να αδειάσω μπροστά τους ότι υπάρχει στο πορτοφόλι μου.
'Ομως δε χρειάζεται, τέτοιοι άνθρωποι σε μισούνε.
Θα χαίρονταν πολύ στην καταστροφή σου, θα σε πάταγαν 
στο πρώτο σου λάθος.
Είναι παλιά αλήθεια :

Ψηλά ,είσαι και πρέπει να είσαι μόνος.







Έλα δω , κάθισε λίγο πιο κοντά.
Βλέπεις τα πετραδάκια; Αληθινά διαμάντια είναι.
Τα παράγγειλα κατευθείαν απ' το Λονδίνο, μόνο για σένα.
Φόρα τα, είναι δικά σου. Σε ομορφαίνουν πολύ
με το κόκκινο φόρεμα.



Τώρα θέλω να σε δω μόνο με αυτά.
















το ποιήμα γράφτηκε απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)

περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Tuesday, September 20, 2011

ΕΝΑΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

Έπρεπε να το κάνω τελικά,ήταν σωστή σκέψη.
Δεν έπρεπε να έχω τόσον καιρό ενδοιασμούς.
Αλλά και ο κύριος Β.πολύ καλόςάνθρωπος,με έκανε να νιώσω πολύ άνετα. Με δέχτηκε και με ρώτησε για όλους.


Τα καθήκοντά μου απλά,μου τα εξήγησε όλα.
Κυρίως γραφείο αλλά κι εξωτερικές δουλειές,θα μείνει εννοείται ευχαριστημένος, όταν χρειάζεται δουλεύω σκληρά.
Μόνο που οι άλλοι με κοίταζαν με μισό μάτι - θα περίμεναν φαίνεται κάνα δικό τους.
Aλλά δε μου καίγεται καρφί, όλοι έτσι δουλεύουν.





Εγώ τώρα θ' αλλάξω τον κόσμο;


Οπότε λέω σιγά σιγά να αρχίσω να φτιάχνω τη ζωή μου.

Να ψάξω για καλύτερο σπίτι, ν' αλλάξω το παλιό μου αμάξι,
να φορέσω κάνα ρούχο της προκοπής...
Ως και διακοπές στο εξωτερικό μη σου πω οτι θα πάω.


Με περιμένει απο εδώ και εμπρός μια εντελώς καινούρια ζωή.













το ποιήμα γράφτηκε απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/
























Sunday, September 18, 2011

ENAΣ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

   Έχω μια βαθιά λύπη.




Κι όμως, ζω μια όμορφη ζωή.
Έχω μια καλή δουλειά, φίλους που αγαπώ και που χαίρονται και αυτοί για την συντροφιά μου,
ένα κορίτσι που κάνουμε πάντα όμορφο έρωτα, είμαι υγιής.
'Εχω ταξιδέψει και ταξιδεύω ήδη αρκετά , σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Έχω όρεξη να δημιουργήσω, να φανώ χρήσιμος
στους ανθρώπους γύρω μου και στο περιβάλλον
και με εργατικότητα και με θετική σκέψη με περιμένει μια ακόμη πιο όμορφη και στρωτή ζωή.






   Κι όμως, πολυ συχνά νιώθω μια ατέλειωτη λύπη. 












το ποιήμα γράφτηκε απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Saturday, September 17, 2011

Monday, September 12, 2011

Μια βαθιά ανάσα.







Πάρε μια βαθιά ανάσα.
Μαθε να μιλάς.
Μάθε να περπατάς.Μαθε να τρως και να βρίσκεις το δρόμο για το σπίτι μόνος σου.Μάθε να μη φοβάσαι το σκοτάδι.

Πήγαινε σχολείο ή μην πας σχολείο.Σπούδασε ή μη σπουδάσεις.Δούλεψε. Ή τεμπέλιασε. Δεν έχει και πολλή σημασία άλλωστε.Χτύπησε το κεφάλι σου στον τοίχο, ή χτύπησε κάποιου άλλου το κεφάλι στον τοίχο , κατα προτίμηση.











Βρες ένα χαριτωμένο πλάσμα να υπάρχει δίπλα σου στην κατάλληλη ηλικία.
Μείνε μαζί του όλη σου τη ζωή απο ανασφάλεια,
- πάω στοίχημα και αυτό το ίδιο θα θέλει άλλωστε.Μάθε να καταπιέζεσαι, περισσότερο ή λιγότερο. Καταπίεσε και συ με τη σειρά σου.



Ονειρέψου λίγο, αλλά μην μπερδέψεις τα όνειρα με την πραγματικότητα γιατί αυτή - δυστυχώς-δε φτιάχνεται απο ονειροφαντασίες. 











Δέξου το.
Αποδέξου το.
Καντο φιλοσοφία.








Δίδαξε τους νεότερους να επαναλάβουν με ακρίβεια τη φιλοσοφία σου. Εχε υπομονή , δεν καταλαβαίνουν. Στην αρχή κανείς δεν θέλει να καταλάβει.
Δώσε επιχειρήματα, σπάσε τις αντιρρήσεις.Κάνε τους άλλους να σε σέβονται και να σε εκτιμούν.

Κάνε κάποτε ειλικρινή ( όχι αυστηρή )αυτοκριτική.
Έκανες σίγουρα περισσότερα απο πολλους,πρέπει να είσαι πολύ υπερήφανος γι' αυτό.

Δες κατάματα το πεπερασμένο των δυνάμεων σου.
Νιώσε την ανάγκη να αποσυρθείς,ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος
καταλαβαίνει μέχρι πιο σημείο μπορεί να πάει.
Δείξε την ώρα αυτή μια αξιοθαύμαστη μεγαλοσύνη.


 



Κατηφόρισε.


Βρες  μια τρύπα στο χώμα.



Μπές μέσα.



















το ποιήμα γράφτηκε το  2007 ,απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Wednesday, September 7, 2011

Γροβάλα

Η περίφραξη στο χωράφι μας είναι σκληρή,κουρέλια ανεμίζουν στο συρματόπλεγμα.Τα χορτάρια έχουν φουσκώσει και η βροχή λιμνάζει τον τόπο.

Στις τέσσερις γωνίες του οι πατημασιές στη λάσπη αφθονούν.
Είναι μεγάλα, ανάγλυφα ίχνη που έχουν ιδιοποιηθεί μιαν υπόσταση. Υπέρχουν. Αναπνέουν. Κοιμούνται.






Το χωράφι μας το βρέχει το γλυκό κύμα.
(Ναι, το ίδιο κύμα που άλλες φορές μας φωνάζει). Παρ' όλα αυτά τη γλύκα του δεν τη νιώθεις συχνά.Μόνο όταν η γεύση στο στόμα σου έχει βαρεθεί να πικρίζει απο τα αγριόχορτα, όταν έχεις πια κουραστεί απο τη ρουτίνα της νόμιμης βοσκής και καταφέρεις επιτέλους να λύσεις το σκοινί απ' το πόδι σου πέφτοντας πάνω στα κηπευτικά του αφέντη και
του καταστρέψεις τη σοδειά.





Η μοναξιά εδώ  είναι ένα οικείο , ασφαλές συναίσθημα.Οι ζωντανοί συχνά αλλάζουν το δρόμο τους αποφεύγοντας την πρασινάδα αυτού του τόπου καθώς πάνε προς το Τάγιο.Οι λούφες έτσι, επωφελούνται .Το νερό στις λούμπες είναι κρύο και λασπωμένο.
Φτάνει για όλους.


Το βράδυ η υγρασία μπορεί να σε τρυπήσει ως το κόκκαλο αν κατα τύχη ξεσκεπαστείς.Σε μια τέτοια περίπτωση , το τρίχωμα ( ή το φτέρωμα )αποδεικνύεται τουλάχιστον ευεργετικό και σε κάνει να ξεχνάς το μπελά της καθημερινής πολύωρης κόμμωσης που για χάρη της θυσίασες το μεσημεριανό ύπνο.
 Τα άσχημα όνειρα όμως ,δέν πρέπει να σε απασχολούν.Ο κακός ύπνος ή το συγγενικό ροχάλισμα, δεν πρέπει να σ'απασχολούν.Πάει καιρός που έχουν εγκαταλείψει αυτήν την υποτιθέμενα ανιαρή και χωρίς συγκινήσεις γι 'αυτά γη.





Η πραγματική όμως ευλογία αυτού του χωραφιού είναι οι μέρες , όταν ο ήλιος και οι λάσπες δίνουν στις καθημερινές τους προστριβές ένα υψηλότερο περιεχόμενο -άλλη μια αφορμή για στοχασμό στις καλαμιές γύρω.


Ζώντας έτσι σε αυτόν τον τόπο , οι ζωές αποκτούν μιαν άλλη υφή, οι φιγούρες αρχίζουν να μοιάζουν η μια στην άλλη , τα όνειρα συγκλίνουν , τα μονοπάτια γίνονται όλο και πιο αφηρημένα.


Γιατί να ελπίσεις κάτι διαφορετικό;



''Ετσι για μένα θα περνάει ο καιρός '' λέει ο ποιητής, κι αυτός ο στίχος ταιριάζει μάλλον περισσότερο στη δική μας περίπτωση απ' ότι στη δική του.
Η μέρα θα διαδέχεται τη νύχτα , η βροχή τη βροχή ,τα αστέρια το ηλιοβασίλεμα.





Έτσι.
Είθε το νερό να βρίσκει πάντα το δρόμο προς το χωράφι μας και το φρέσκο χορτάρι να μη λείψει ποτέ απ 'το στομάχι μας.












το ποιήμα γράφτηκε το Δεκέμβρη του 2003 ,απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/