Πάλι θα τη βγάλω με ψωμοτύρι,δεν τα γράφουν πια.
Αλλά δεν πάνε όλοι στο διάολο.Απο τη στιγμή που αποφάσισα
να φτάσω ως την άκρη ήταν γνωστά όλα αυτά.
Ίσως να μην έχει πια νόημα ,αλλά η γραμμή για μένα
έχει χαραχτεί μια για πάντα και δεν αλλάζω, τέλος.
Είμαι ο μυστήριος ,ο παράξενος,ο ναρκομανής
ή ο κλέφτης ,ανάλογα με το τι βολεύει κάθε φορά
τον καθένα.
Σημασία όμως έχει μόνο οτι δεν υπέκυψα.
Σε καμία πίεση , που δεν ήταν και λίγες.
''Λυπούμαστε κύριε, είμαστε υποχρεωμένοι απο το νόμο να....''
Να πάτε να γαμηθείτε.Αυτό είσαστε πρώτα απ' όλα υποχρεωμένοι.
''Με συγχωρείς, αλλά εσύ δεν αλλάζεις με τίποτα.Φεύγω.''
Να φύγεις . Κι εσύ.
Κοντά μου δέν θέλω άλλα βάρη.
Πού είχα βάλει εκείνα τα κομμάτια με το Μάρκο ;
Α, να. Πέστα ρε μάγκα, εσύ είσαι σωστός.
Αύριο θα βρέχει μάλλον, κι άλλη μέρα χωρίς ψάρεμα.
Δε βαριέσαι.
Αύριο ή μεθαύριο.
Για μένα δεν έχει καμία διαφορά.
No comments:
Post a Comment