Μια βαθιά ανάσα.

Πάρε μια βαθιά ανάσα.

Μαθε να μιλάς.

Μάθε να περπατάς.Μαθε να τρως και να βρίσκεις το δρόμο για το σπίτι μόνος σου.Μάθε να μη φοβάσαι το σκοτάδι.

Πήγαινε σχολείο ή μην πας σχολείο.Σπούδασε ή μη σπουδάσεις.Δούλεψε. Ή τεμπέλιασε. Δεν έχει και πολλή σημασία άλλωστε.Χτύπησε το κεφάλι σου στον τοίχο, ή χτύπησε κάποιου άλλου το κεφάλι στον τοίχο , κατα προτίμηση.

Βρες ένα χαριτωμένο πλάσμα να υπάρχει δίπλα σου στην κατάλληλη ηλικία.
Μείνε μαζί του όλη σου τη ζωή απο ανασφάλεια,
- πάω στοίχημα και αυτό το ίδιο θα θέλει άλλωστε.Μάθε να καταπιέζεσαι, περισσότερο ή λιγότερο. Καταπίεσε και συ με τη σειρά σου.

Ονειρέψου λίγο, αλλά μην μπερδέψεις τα όνειρα με την πραγματικότητα γιατί αυτή - δυστυχώς-δε φτιάχνεται απο ονειροφαντασίες. 

Δέξου το.
Αποδέξου το.
Καντο φιλοσοφία.








Δίδαξε τους νεότερους να επαναλάβουν με ακρίβεια τη φιλοσοφία σου. Εχε υπομονή , δεν καταλαβαίνουν. Στην αρχή κανείς δεν θέλει να καταλάβει.
Δώσε επιχειρήματα, σπάσε τις αντιρρήσεις.Κάνε τους άλλους να σε σέβονται και να σε εκτιμούν.

Κάνε κάποτε ειλικρινή ( όχι αυστηρή )αυτοκριτική.
Έκανες σίγουρα περισσότερα απο πολλους,πρέπει να είσαι πολύ υπερήφανος γι' αυτό.

Δες κατάματα το πεπερασμένο των δυνάμεων σου.
Νιώσε την ανάγκη να αποσυρθείς,ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος
καταλαβαίνει μέχρι πιο σημείο μπορεί να πάει.
Δείξε την ώρα αυτή μια αξιοθαύμαστη μεγαλοσύνη.


 



Κατηφόρισε.


Βρες  μια τρύπα στο χώμα.



Μπές μέσα.

το ποιήμα γράφτηκε το  2007 ,απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)

περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/