Monday, December 12, 2011

ΣΤΟ ΧΩΜΑ






Σκάβω σκυφτός αυτό το χώμα
καθώς τα πουλιά αργοπετούν πάνω από το κεφάλι μου αμέριμνα
και τα χόρτα ορχιούνται στη συριστική μουσική του ανέμου

Ιδρώνω γυρισμένος προς τον εαυτό μου
καθώς αυτός, ο αέρας, μου χαϊδεύει αλαφριά την πλάτη και με προσπερνά
και ο σπόρος αναθρέφεται μες στη γης.







 Καρφώνομαι στο χώμα
καθώς ο χρόνος περνά, κουρασμένος πια κι αυτός,
ξαποστένοντας όλο και περισσότερο πάνω στο κορμί μου

Γυρνώ και επανέρχομαι στο έργο μου
συμπιέζοντας όλες τις άλλες ανάγκες μου καθώς το συνηθίζω
ενώ το κουρελιασμένο σκιάχτρο έχει γίνει ο περίγελος των κοτσυφών

Γίνομαι ένα με το χώμα
καθώς τα ρούχα μου ολοκληρωτικά έχει καλύψει
σφιχταγκαλιάζοντας με









 Να ανασσάνω προσπαθώ
σαν να 'ταν η αναπνοή πανάκεια στην ανυπομονησία
της αμφισβητούμενης σοδειάς

Βουλιάζω στο χώμα
ενώ συνεχίζω απερίσπαστος με σφιγμένα χείλη
και πεισματώδη αισιοδοξία την προσπάθεια
ν' ανθίσω τα πάντα γύρω μου





























Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' ΣΤΟ ΧΩΜΑ''                                      http://torpila.blogspot.com/2009/09/blog-post_28.html
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Tuesday, December 6, 2011

Ο ΓΕΡΟΣ ΚΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ






Ο γέρος ανήμπορος παλεύει με τις μνήμες του...Πάλι στα κύματά τους παραδέρνει ναυαγός,
Τα χέρια του σαν άγκυρες σφιχταγκαλιάζουν
τα χέρια της καρέκλας,
στρίβει το κεφάλι, κλειστά τα μάτια
Στραμμένος προς τα ‘κει,
στα βάθη της θάλασσας


























Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' Ο ΓΕΡΟΣ ΚΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ'' http://torpila.blogspot.com/2009/04/blog-post_10.html
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/
 

Sunday, December 4, 2011

ΡΙΖΙΤΙΚΟ




Σε ψηλό σκαμπό, σε σκοτεινό μπαράκι
κάθεται βοσκός
Κάθεται βοσκός, θλιμμένος λυπημένος ο καημένος
και παρακαλεί
Και παρακαλεί, τον μπάρμαν ν’ ανατείλει
μπάρμαν ανάτειλε
Μπάρμαν ανάτειλε, και δώσε ένα ουίσκι
για να πιω κι εγώ
Για να πιω κι εγώ, ξανά να γίνω φέσι
που μαι μοναχός






Που μαι μοναχός, και βρίσκω τη χαρά μου
στα ηρεμιστικά
Στα ηρεμιστικά, μα και σε άλλα χάπια
γιατ’ αλλιώς μπορεί
Γιατ’ αλλιώς μπορεί, να κάνω φασαρία
να σφάξω και δυο τρείς
Να σφάξω και δυο τρείς, κρατώντας περηφάνια
ζηλιάρης νευρασθενικός
Ζηλιάρης νευρασθενικός, με έχω καταντήσει
γιατί μια ζωή
Γιατί μια ζωή, πρέπει να είμαι βράχος
άντρας δυνατός
Άντρας δυνατός, μα γω σαν στάχυ νιώθω
μες στην ταραχή
Μες στην ταραχή, τ’ ανέμου και του φόβου
μπάρμαν ανάτειλε
Μπάρμαν ανάτειλε, δώσ’ μου κι άλλο ουίσκι























 
Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' ΡΙΖΙΤΙΚΟ'' http://torpila.blogspot.com/2009/03/blog-post_20.html
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Sunday, November 27, 2011

ΣΤΟ ΘΗΡΙΟ




Που πας θηρίο
Θηρίο με τα ματωμένα δόντια

Εσύ που κάποτε έμοιαζες με τον φόβο
Και τώρα γραφικό
Θηρίο
Στέκεσαι στην αμμουδιά
Πίσω σου
Η εξαγριωμένη θάλασσα
Κι ολόγυρά σου
Ο κοκκινισμένος ουρανός
Μ’ αυτό το βλέμμα που έσπερνε φόβο
Τώρα βλέμμα ξεγραμμένου ηδονοβλεψία ανθρώπινων πόνων





















 


Ποιος σου υποσχέθηκε αίμα και κοντάρια
Και λαγήνι
Λέγε ποιος

Κι εσύ έτρεξες να πιείς το αίμα
Να σπάσεις τα κοντάρια
Να γκρεμίσεις τα λαγήνια
Κι έμεινες μόνο
Εσύ και το μίσος σου












 



Να που υπάρχει δικαιοσύνη

Αυτός που χάθηκε παν τρία χρόνια
Βρέθηκε
Και του δώσαμε φαΐ
Και του δώσαμε ρούχα
Και του κλείσαμε την τρύπα πάνω απ’ το μάτι
Και του στρώσαμε να κοιμηθεί
Του γιατρέψαμε τις εκδορές του φόβου και της καχυποψίας
Κι απ’ τη χαρά του γύριζε στους δρόμους κι έπεφτε στις λάσπες

Να φύγεις θηρίο
Θηρίο με τα σιδερένια δόντια





























Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' ΣΤΟ ΘΗΡΙΟ'' http://torpila.blogspot.com/2010/03/blog-post.html
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/




 

Monday, November 21, 2011

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ , Τάσος Λειβαδίτης







Ένα πουλί κάθησε πάνω στα Κάγκελα του κήπου,κάτι είπε
στην κοπέλα της βεράντας , αλλά εκείνη δεν άκουσε.Βούιζε ο κόσμος απο τα τζιτζίκια.



 


 Και τότε σκέφτηκα πως αυτή τη σκηνή θα τη θυμηθώ κάποτε , ύστερα απο χρόνια , και θα κλάψω απαρηγόρητος .

















Τάσος Λειβαδίτης ''Καλοκαίρι''
τα χειρόγραφα του φθινοπώρου,εκδόσεις Κέδρος.




Monday, November 14, 2011

3 2.




Τον σκύλο τον λένε John
Την γάτα την λένε John
Τον ρινόκερο τον λένε John
Τον ουρακοτάγκο τον λένε John









Την γυναίκα με την πριονωτή κυματομορφή στην μασχάλη την λένε John
Το παιδί σε συμπιεσμένους ήλιους τον λένε John
Τον άντρα ξερατό και καμμένο λάστιχο τον λένε John
Το κορίτσι όνειδος την λένε John










Την κουρτίνα την λένε John
Τον παππού μου πίσω απ’ την κουρτίνα τον λένε John
Την τρύπα στον παππού μου πίσω απ’ την κουρτίνα την λένε John
Τo πιστόλι που άνοιξε την τρύπα στον παππού μου πίσω απ’ την κουρτίνα το λένε John















 Το σαπισμένο συκώτι το λένε John
Τον τρικερατώψ τον λένε John
Την στάση εκ του ισχύως την λένε John
Ένα κανάλι στην Αγγλία το λένε BBC

































Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' 3   2.'' http://torpila.blogspot.com/2010/05/3.html
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

3 1.









Θα πάρω έναν κίονα από την Ακρόπολη
θα τον βάλω στη μέση του σπιτιού μου
και θα δέσω γύρω απ’ αυτόν
(με κοντό σχοινί)
τα νεύρα μου
ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ να μην με φτάνουν.
Νισάφι πια 

















Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' 3   1.'' http://torpila.blogspot.com/2010/05/3.html
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Tuesday, November 8, 2011

8/11/2011 -9/11 , 03:11




Κάποτε κρατούσε τη ζωή στα χέρια του.Μια τυχαία ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου.
Κάποτε διάβαζε βιβλία άλλων συγγραφέων.
Θυμάται τελευταίο Καλοκαίρι που καθόταν συντροφιά μ'ενα βιβλίο που προσπαθούσε να περιγράψει τη θάλασσα.
Μα περιγράφεται η θάλασσα;
Περιγράφεται η εικόνα , το χρώμα ,το συναίσθημα;
Ποτέ δεν κατάλαβε τη μανία αυτή των συγγραφέων με τις περιγραφές τοπίων.
Λες και αυτή ειναι δουλειά τους.




Αυτός δεν τις διάβαζε .Αυτόν τον ενδιέφεραν οι ανθρώπινες σκηνές.Οι σκηνές στις πλάζ.
Η χοντρούλα με το ποτό στο χέρι, μικροαστή Εγγλέζα, τί να ήταν στην πατρίδα της; 
Πωλήτρια σε πολυκατάστημα ίσως.
Θα γυρίσει πίσω και θα έχει να λέει πως πήγε στην Ελλάδα.
Πως ξάπλωνε στον ήλιο της παραλίας κι έπινε το ποτό που τις σερβίριζαν.
Ή μπορεί να ήταν γκαρσόνα.Τότε γι' αυτην θα χε ιδιαίτερη σημασία το να τη σερβίρουν.
   Να τι τον ενδιέφερε αυτόν .Το πλήθος που τον τριγύριζε και του δινε στα νεύρα.
Τί να νιωθε ο καθένας τους;Tί τους εκνέυριζε αυτούς;
Aυτός δεν θέλει να δει τη θάλασσα με τα μάτια ενός άλλου.
Αυτός δε θέλει να διαβάζει βιβλία.
Θέλει να  ζήσει.
Αυτός κράτησε τη ζωή του στα χέρια του.




Μόνο που κάπνισε ένα τσιγάρο κοιτάζοντας τη θάλασσα.
Κι αποξεχάστηκε.
Κι έχασε ό,τι πιο πολύ αγαπούσε.
Πέρασαν χρόνια.Κι οι άνθρωποι που τον απέφευγαν μουρμούριζαν πίσω απο την πλάτη του ''Έκαψε τη ζωή του'' . 
 Μα αυτός κάπνισε μονάχα ένα τσιγάρο.


















Thursday, November 3, 2011

Κόσμος




Σ' ένα κόσμο που αφήνεται,





εγώ σφίγγω περισσότερο τα χείλι μου.





















Wednesday, October 26, 2011

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ





Γράφω.
Έξω οι άνθρωποι δουλεύουν , ψωνίζουν, διασκεδάζουν.
Και γω φυσάω τον καπνό μου και γράφω.
Κι αφού δεν πρέπει να μιλάω σωπαίνω.
Μα συνεχίζω και γράφω.

Απόπειρες γραφής.
Απόπειρα έρωτα.
Άλλοι κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας.
Εγώ απόπειρες ζωής.























''Αγαπούλα μ'ακούς;
Λέττη Κοιλάκου''Εκδόσεις Δανιά.

Sunday, October 23, 2011

ΚΥΡΙΑΚΗ




Κάθομαι σπίτι.Σκέφτομαι το χθεσινό,σκέφτομαι την εθελοντική προσφορά του Μίκυ, τους επιστάτες, την μοναξιά μου, τον αχόρταγο αφέντη, οτι αυριο είναι Δευτέρα,
τα λεφτά που είναι λίγα,τον χυμό από τα λεφτά που πίνει ο αφέντης,
την απογοητευμένη γυναίκα μου.Κάθομαι σπίτι.Βλέπω τηλεόραση,η γυναίκα μου χαμένη στο
υπνοδωμάτιο και δεν έχω όρεξη ούτε να την χαιδέψω ούτε να μιλήσουμε, προτιμώ το 
ποδόσφαιρο.Κάθομαι σπίτι κι όπως πλησιάζω την μπύρα στο στόμα μου σκέφτομαι 
ότι κάτι ίσως να μην πηγαίνει καλά στη ζωή μου.






















Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' Κυριακή ''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :
http://torpila.blogspot.com/

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΦΟΒΟΤΑΝ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ





Αυτός που φοβόταν τη νύχτα ,
μέρα μεσημέρι 
 φεγγάρια απλώνονταν στα μάτια του
























Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' Αυτός που φοβόταν τη νύχτα ''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :
http://torpila.blogspot.com/

Wednesday, October 19, 2011

''Εφηβεία'' Τάσος Λειβαδίτης



''Είναι κάτι βράδια...

....που μόνον ένας στεναγμός μας χωρίζει απ’ τον Παράδεισο...''








Τάσος λειβαδίτης ''Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου''

Friday, October 14, 2011

ΦΥΓΗ





Άφησα αυτό το τραπέζι και το πιάτο μισογεμάτο
την αδερφή μου ξαφνιασμένη
Και τον πατέρα μου ασάλευτο κάτω απ΄τα σκεπάσματα να κοιμάται
Την μητέρα μου στην πολυθρόνα να πλέκει
Την τηλεόραση να σιωπά τον αδερφό μου






Και τα γλυκά στο τραπέζι να περιμένουν κάποιον πρόθυμο επισκέπτη
Να με εμποδίσει κανείς δεν μπορεί!


Πήρα ένα ταξί που έκαιγε απ'τον ήλιο και απο την αγωνία μου.
Ο οδηγός αδιάφορος για μένα ήταν.
Μπέρδευαν τις σκέψεις μου οι βρισιές του για μια γυναίκα
(απ' όσα άκουσα πρέπει να ήταν πολύ καλή κυρία)
Στ' αεροδρόμια χίμηξα να βρω ένα αεροπλάνο για Μεξικό
''Μόλις φεύγει''είπαν
Και σαν κύμα αφηνιασμένο που τρέχει να αγκαλιαστεί την ακτή
Έτσι έτρεξα προς το μηχανικό τέρας










Απογείωση
Μια αδέξια κίνηση της αδερφής μου
Ώρα που σηκωνόταν απ' το τραπέζι
Το σκούντηγμα αυτό με ξύπνησε
Να δω μπροστά μου το τραπέζι και το πιάτο
(Και δεν ξέρω πως, ρε παιδί μου
Άλλα αυτή τη φορά μου φάνηκε μισοάδειο)
Κι έτσι όπως της βρύσης το νερό 
Επιτιθόταν στα λερωμένα ποτήρια
Ο ήχος του με τάραξε
Συντριβή αεροπλάνου θύμισε
Σε κάποια ήρεμη θάλασσα 
Ίσως κάπου κοντά στο Μεξικό





















 
Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' Φυγή ''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Tuesday, October 11, 2011

Ένα Επεισόδιο





Πριν απο μερικά χρόνια που υπηρετούσα στο Στρατό, φορούσα προβλεπέ την παραλλαγή, 
τις αρβύλες (γυαλισμένες), το τζόκευ, κι έπαιρνα και τ' όπλο.
Έλεγα μάλιστα μερικές φορές :
-Μάλιστα κύριε Λοχαγέ!
-Μάλιστα κύριε Ανθυπασπιστά!
-Μάλιστα!
Λίγο αργότερα όμως , όταν σε μια αναφορά άκουσα κάτι πιο ηλίθιο απ'αυτά που ακούγονταν συνήθως, έβαλα τα γέλια, απάνω στη γραμμή. Κεραυνοβολήθηκα βέβαια ακαριαία απο φωνές
ανακατεμένες με σάλια, ευτυχώς ήμουν άκρη άκρη.
Πληγώθηκα, δε λέω.
Το μεσημέρι όμως ο κύριος Ανθυπασπιστής στο γραφείο του με ρωτούσε με γλυκειά φωνή για την οικογένεια μου, τις σπουδές μου και τα σχέδια μου όταν θα απολυόμουνα.
Φοβήθηκε μάλλον μην αυτοκτονήσω το βράδυ στη σκοπιά για μια -όντως, εδώ που τα λέμε-
κουταμάρα.

Σε τέτοιο σημείο λοιπόν μας έχουν καταντήσει οι σχέσεις εξουσίας.
Μάλιστα . 





Ρωτήστε και το φίλο μου το Γερασιμίδη που ήταν μπροστά αν δε με πιστεύετε.














Εικονογράφηση ποιήματος του Χρήστου Ζάχου (χ.ζ) με τίτλο '' Ένα Επεισόδιο''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Saturday, October 1, 2011

Thursday, September 29, 2011

Η ΦΑΛΑΙΝΑ



Μια τεράστια φάλαινα βγήκε στην ακτή κι αργοπεθαίνει.
Μια τεράστια φάλαινα βρίσκεται νεκρή στην ακτή.
Πλήθος κόσμου φωτογραφίζει την πανέμορφη φάλαινα .
Κι αυτή κείτεται αδιάφορα δίχως να δίνει σημασία ,
στημένη σαν μοντέλο για τα ηδοννοβλεπτικά διαφράγματα 
των φωτογραφικών φακών .




 Κι ύστερα , διαμελίσανε τη φάλαινα σε μεγάλη αλυσίδα super market 
με πολλά υποκαταστήματα σ' όλο το βασίλειο.









 
 
Εικονογράφηση ποιήματος του  (c.c.)  με τίτλο '' Η Φάλαινα ''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Monday, September 26, 2011

ΈΝΑΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ





Ως εδώ δεν τα ΄χω πάει κι άσχημα.

Έχω υψηλή θέση στην εταιρία και πληρώνομαι
αρκετά καλά, τους είμαι πια απαραίτητος.
Η γυναίκα μου μ' αγαπάει ,μεγαλώνει σωστά τα παιδιά 
και μαγειρεύει επίσης ωραία. Φρόντισε κι έχασε πάλι 
τα κιλά της εγκυμοσύνης , μόνο για μένα.
Στην πολυκατοικία με χαιρετάν όλοι με χαμόγελο
και για το αμάξι μου κάτω έχει πάντα χώρο.


Παίρνω άδεια δύο τρεις φορές το χρόνο και πηγαίνω στο χωριό,
μ'αρέσει να κάθομαι στον κήπο και να παίζω χαρτιά
στο καφενείο με τους παππούδες , είναι το χόμπι μου .
Τις κυριακές συνηθίζω να τρώω στο σπίτι των γονιών μου ,
η μητέρα μου μού έχει ακόμη τρομερή αδυναμία.
Τρώμε και μετά πίνουμε μαζί καφέ.




Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται κανείς
να κλέβει, να παίρνει ναρκωτικά, να πίνει ή να καταστρέφει
τη ζωή του και των γύρω του όπως ακούω συχνά να γίνεται στις ειδήσεις.
Η ζωή είναι στο χέρι σου , αρκεί να έχεις όρεξη να δουλέψεις.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά :




Με δουλειά , κέφι και όραμα μπορείς να πετύχεις ό,τι θελήσεις .















Εικονογράφηση ποιήματος του Χρήστου Ζάχου (χ.ζ) με τίτλο '' Ένας επιτυχημένος τύπος ''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

ΕΝΑΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ





 Πάλι θα τη βγάλω με ψωμοτύρι,δεν τα γράφουν πια.
Αλλά δεν πάνε όλοι στο διάολο.Απο τη στιγμή που αποφάσισα 
να φτάσω ως την άκρη ήταν γνωστά όλα αυτά.


Ίσως να μην έχει πια νόημα ,αλλά η γραμμή για μένα
έχει χαραχτεί μια για πάντα και δεν αλλάζω, τέλος.
Είμαι ο μυστήριος ,ο παράξενος,ο ναρκομανής
ή ο κλέφτης ,ανάλογα με το τι βολεύει κάθε φορά
τον καθένα.


 


Σημασία όμως έχει μόνο οτι δεν υπέκυψα.
Σε καμία πίεση , που δεν ήταν και λίγες.
''Λυπούμαστε κύριε, είμαστε υποχρεωμένοι απο το νόμο να....''
Να πάτε να γαμηθείτε.Αυτό είσαστε πρώτα απ' όλα υποχρεωμένοι.
''Με συγχωρείς, αλλά εσύ δεν αλλάζεις με τίποτα.Φεύγω.''
Να φύγεις . Κι εσύ.
Κοντά μου δέν θέλω άλλα βάρη.


Πού είχα βάλει εκείνα τα κομμάτια με το Μάρκο ;
Α, να. Πέστα ρε μάγκα, εσύ είσαι σωστός.


Αύριο θα βρέχει μάλλον, κι άλλη μέρα χωρίς ψάρεμα.
Δε βαριέσαι.
Αύριο ή μεθαύριο.


Για μένα δεν έχει καμία διαφορά.
















Εικονογράφηση ποιήματος του Χρήστου Ζάχου (χ.ζ) με τίτλο '' Ένας  αποτυχημένος τύπος ''
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Wednesday, September 21, 2011

ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ




Καμιά φορά η ζωή ειναι ωραία . Και δίκαιη .
Σε λιγότερο απο 15 χρόνια έχω σχεδόν ότι ονειρευεται κάθε άνθρωπος.
Λόγω της αποφασιστικότητας και εξυπνάδας μου βέβαια - αλλά όπως και να 'χει δεν έκανα ποτέ το ακραίο.

Πόσοι σαν κι εμένα υπάρχουν στη χώρα;

Σαράντα ; Πενήντα ; δεν το πιστεύω.
Όπου πάω με ξέρουν όλοι.
Με γλείφουν και με παρακαλούν όλοι, και το ξέρω και το ξέρουν.
Και μου αρέσει. Γιατί κι αυτοί πολύ θα ήθελαν. Πολύ θα έλπιζαν.
Πολύ θα ευχόταν να είναι σαν και εμένα.

Κοίτα τους , καμιά φορά τους βλέπω και με πιάνει οίκτος.

Δουλεύουν σαν σκυλιά οι περισσότεροι, για ψίχουλα.
Μου 'ρχεται να τους δώσω τα ρούχα μου ή το ρολόι μου , 
ή να αδειάσω μπροστά τους ότι υπάρχει στο πορτοφόλι μου.
'Ομως δε χρειάζεται, τέτοιοι άνθρωποι σε μισούνε.
Θα χαίρονταν πολύ στην καταστροφή σου, θα σε πάταγαν 
στο πρώτο σου λάθος.
Είναι παλιά αλήθεια :

Ψηλά ,είσαι και πρέπει να είσαι μόνος.







Έλα δω , κάθισε λίγο πιο κοντά.
Βλέπεις τα πετραδάκια; Αληθινά διαμάντια είναι.
Τα παράγγειλα κατευθείαν απ' το Λονδίνο, μόνο για σένα.
Φόρα τα, είναι δικά σου. Σε ομορφαίνουν πολύ
με το κόκκινο φόρεμα.



Τώρα θέλω να σε δω μόνο με αυτά.
















το ποιήμα γράφτηκε απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)

περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Tuesday, September 20, 2011

ΕΝΑΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

Έπρεπε να το κάνω τελικά,ήταν σωστή σκέψη.
Δεν έπρεπε να έχω τόσον καιρό ενδοιασμούς.
Αλλά και ο κύριος Β.πολύ καλόςάνθρωπος,με έκανε να νιώσω πολύ άνετα. Με δέχτηκε και με ρώτησε για όλους.


Τα καθήκοντά μου απλά,μου τα εξήγησε όλα.
Κυρίως γραφείο αλλά κι εξωτερικές δουλειές,θα μείνει εννοείται ευχαριστημένος, όταν χρειάζεται δουλεύω σκληρά.
Μόνο που οι άλλοι με κοίταζαν με μισό μάτι - θα περίμεναν φαίνεται κάνα δικό τους.
Aλλά δε μου καίγεται καρφί, όλοι έτσι δουλεύουν.





Εγώ τώρα θ' αλλάξω τον κόσμο;


Οπότε λέω σιγά σιγά να αρχίσω να φτιάχνω τη ζωή μου.

Να ψάξω για καλύτερο σπίτι, ν' αλλάξω το παλιό μου αμάξι,
να φορέσω κάνα ρούχο της προκοπής...
Ως και διακοπές στο εξωτερικό μη σου πω οτι θα πάω.


Με περιμένει απο εδώ και εμπρός μια εντελώς καινούρια ζωή.













το ποιήμα γράφτηκε απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/
























Sunday, September 18, 2011

ENAΣ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

   Έχω μια βαθιά λύπη.




Κι όμως, ζω μια όμορφη ζωή.
Έχω μια καλή δουλειά, φίλους που αγαπώ και που χαίρονται και αυτοί για την συντροφιά μου,
ένα κορίτσι που κάνουμε πάντα όμορφο έρωτα, είμαι υγιής.
'Εχω ταξιδέψει και ταξιδεύω ήδη αρκετά , σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Έχω όρεξη να δημιουργήσω, να φανώ χρήσιμος
στους ανθρώπους γύρω μου και στο περιβάλλον
και με εργατικότητα και με θετική σκέψη με περιμένει μια ακόμη πιο όμορφη και στρωτή ζωή.






   Κι όμως, πολυ συχνά νιώθω μια ατέλειωτη λύπη. 












το ποιήμα γράφτηκε απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/

Saturday, September 17, 2011

Monday, September 12, 2011

Μια βαθιά ανάσα.







Πάρε μια βαθιά ανάσα.
Μαθε να μιλάς.
Μάθε να περπατάς.Μαθε να τρως και να βρίσκεις το δρόμο για το σπίτι μόνος σου.Μάθε να μη φοβάσαι το σκοτάδι.

Πήγαινε σχολείο ή μην πας σχολείο.Σπούδασε ή μη σπουδάσεις.Δούλεψε. Ή τεμπέλιασε. Δεν έχει και πολλή σημασία άλλωστε.Χτύπησε το κεφάλι σου στον τοίχο, ή χτύπησε κάποιου άλλου το κεφάλι στον τοίχο , κατα προτίμηση.











Βρες ένα χαριτωμένο πλάσμα να υπάρχει δίπλα σου στην κατάλληλη ηλικία.
Μείνε μαζί του όλη σου τη ζωή απο ανασφάλεια,
- πάω στοίχημα και αυτό το ίδιο θα θέλει άλλωστε.Μάθε να καταπιέζεσαι, περισσότερο ή λιγότερο. Καταπίεσε και συ με τη σειρά σου.



Ονειρέψου λίγο, αλλά μην μπερδέψεις τα όνειρα με την πραγματικότητα γιατί αυτή - δυστυχώς-δε φτιάχνεται απο ονειροφαντασίες. 











Δέξου το.
Αποδέξου το.
Καντο φιλοσοφία.








Δίδαξε τους νεότερους να επαναλάβουν με ακρίβεια τη φιλοσοφία σου. Εχε υπομονή , δεν καταλαβαίνουν. Στην αρχή κανείς δεν θέλει να καταλάβει.
Δώσε επιχειρήματα, σπάσε τις αντιρρήσεις.Κάνε τους άλλους να σε σέβονται και να σε εκτιμούν.

Κάνε κάποτε ειλικρινή ( όχι αυστηρή )αυτοκριτική.
Έκανες σίγουρα περισσότερα απο πολλους,πρέπει να είσαι πολύ υπερήφανος γι' αυτό.

Δες κατάματα το πεπερασμένο των δυνάμεων σου.
Νιώσε την ανάγκη να αποσυρθείς,ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος
καταλαβαίνει μέχρι πιο σημείο μπορεί να πάει.
Δείξε την ώρα αυτή μια αξιοθαύμαστη μεγαλοσύνη.


 



Κατηφόρισε.


Βρες  μια τρύπα στο χώμα.



Μπές μέσα.



















το ποιήμα γράφτηκε το  2007 ,απο τον χ.ζ. (Χρήστο Ζάχο)
περισσότερο υλικό ποιημάτων του βρίσκεται εδώ :http://torpila.blogspot.com/